Oud-directeur Hans Asbreuk en oud-schoolvrijwilliger Dio Hornman: ‘De school en de buurt horen bij elkaar…’

Ergens in 1993 zagen Dio Hornman en Hans Asbreuk elkaar voor het eerst op destijds de toenmalige Buitenpepersschool aan de Eekbrouwersweg. Dio kwam zijn dochter Jorijn inschrijven als leerling bij directeur Otto Kwak. Hans was in die tijd leerkracht en adjunct-directeur. In de jaren daarna ontstond een stevige samenwerking en ook een vriendschap tussen Dio en Hans.
Vanaf 1995 tot 2013 kende onze buurt Hans als de directeur van de fusieschool Het Palet. Dio kwam in beeld als een ‘super’-vrijwilliger op de school. Pas kort voor de zomer is hij gestopt met zijn laatste taken.
Samen halen ze herinneringen en anekdotes op van de school, de buurt en hun samenwerking.

Hans Asbreuk, rechts, en Dio Hornman kijken met plezier terug op hun mooie tijd bij ‘Het Palet’.

De weeksluitingen op de Buitenpepersschool

Hans is na het volgen van de PABO in 1977 begonnen als leerkracht bij de Buitenpepersschool. ‘De school was al in 1970 geopend. Nog vóór de bouw van De Buitenpepers. De Slagen was al eerder gebouwd, daarom werd ook de school al in 1970 opgeleverd. De buurten waren destijds nog kaal, zonder bomen en struiken. Ik herinner me nog het moment dat ik op de school kwam om te solliciteren. Het eerste wat ik zag was een groentetuin, gelegen voor de school. Daar waren kinderen aan het tuinieren, samen met een van de leerkrachten. Hij had erg lang haar, zoals in de jaren 70 veel jongemannen van zijn leeftijd droegen. Ik vroeg hem waar ik de directeur kon vinden. ‘Ja, dat ben ik’, zei hij. Ik was natuurlijk wat verbaasd, maar even later volgde een prettig gesprek. Ik kwam de school binnen en daar was een weeksluiting gaande. Dat was een nieuw fenomeen. Bedenk wel, dit waren de jaren 70 met een explosie van creativiteit. Vanuit de deuren van de aula van de school klonk gezang en gejoel. Ik dacht… wat leuk! Dat had ik dit nog nooit meegemaakt binnen het onderwijs. Vervolgens heb ik mijn sollicita-tiegesprek gevoerd. Kort en krachtig. Ik kon al snel beginnen. Ik wist direct dat ik hier wilde gaan werken en Otto Kwak, de directeur, nam mij graag in dienst. Ik begon als leerkracht in Groep 3. Het eerste leesproces van de kinderen, het woordjes leren, vond ik echt geweldig.’

De Buitenpepersschool in september 1970

Ruim honderd keer de schoolkrant voor alle ouders

Na de aanmelding van zijn dochter Jorijn werd Dio direct actief in de zogeheten ‘oudercommissie’: ‘Ik was destijds door mijn ziek zijn noodgedwongen thuis, maar ik was wel in staat om met andere ouders de crea-tieve kinderactiviteiten op school te ondersteunen. De oudercommissie organiseerde de schoolreisjes, we re-gelden de cadeautjes met Sinterklaas, we zorgden voor de Kerstviering op school en de activiteiten in de week voor het carnaval.’
Hans: ‘De oudercommissie organiseerde later ook een ‘ouderweeksluiting’, ook heel bijzonder, en een bonte ouderavond bij het zomerkamp in Loon op Zand.
Dio: ‘Ik vond het echt leuk om samen met ouders de ouderactiviteiten te organiseren. Maar gaandeweg maakte ik ook de maandelijkse schoolkrant en werd ik een klusjesman op school. Met het leveren van mijn hand- en spandiensten ben ik pas deze zomer gestopt.’

Twee basisscholen in De Buitenpepers

In de laatste decennia van de vorige eeuw was de Stichting Onderwijsbelangen Noord verantwoordelijk voor het bestuur van de scholen in de wijk Noord. Hans: ‘Bij de bouw van De Buitenpepers startte de buurt met twee scholen. Op de plek van de huidige BENU-apotheek aan de Rompertsebaan was toen de Hervenschool gevestigd. Noord was destijds de grootste uitbreidingswijk van de stad. De wijk startte met zes scholen, waarvan er drie permanent zouden blijven; de Hambaken-, de Haren- en de Buitenpepersschool. De andere scholen waren tijdelijk, voor de instroom van de nieuwe kinderen in de nieuwbouwbuurten in de jaren 70. Op het moment dat er minder kinderen aangemeld zouden worden, konden de ‘piekscholen’ worden opgeheven.’

Een nieuwe fusieschool: Het Palet

De Stichting Onderwijsbelangen Noord besloot in 1995 tot een fusie van de Buitenpepersschool en de Orthenschool, waarbij de laatstgenoemde werd opgeheven. Tot ongenoegen van de bewoners van Orthen. Hans: ‘We begrepen die bezwaren ook wel. Bezwaren die bij sommige mensen nog steeds leven. Maar de leraren en de ouders, die ‘meegingen’ naar Het Palet waren uiteindelijk toch wel tevreden over het lesmethoden en de creatieve activiteiten op onze school.’

Dio Hornman, achterste rij links, samen met alle leerkrachten van Het Palet, omgekleed voor een
vossenjacht voor alle leerlingen. De foto is gemaakt op de Derde Buitenpepers, bij Dio voor de deur.

Kinderen kijken naar de ouders: de ouderweeksluiting

Hans: ‘Ik vond al als adjunct-directeur dat we de ouders meer moesten betrekken bij de school. De ouders waren welkom bij de weeksluitingen van de kinderen en de leerkrachten. Gaandeweg ontstond het idee dat ook de ouders eens een weeksluiting met muziek, dans en toneel moesten organiseren. Met de kinderen en de leerkrachten als publiek. Zo is de ouderweeksluiting ontstaan. De eerste ouderweeksluiting is aan het eind van het schooljaar in 1987 georganiseerd. Dat werd een traditie, jaarlijks aan het eind van het schooljaar. Er is zelfs een keer een musical door de ouders opgevoerd. Twee jaar is er geen ouderweeksluiting geweest en toen nam Dio, samen met Marion Sessink, het initiatief om dit weer op touw te zetten.’

Een ‘community’

Hans: ‘In mijn filosofie horen de school, de ouders en de buurt bij elkaar. In het huidige onderwijs is het verplicht om aandacht te besteden aan ‘burgerschapsvorming’. Dat wil zeggen aandacht voor hoe je als burger of bewoners betrokken bent bij de samenleving. In mijn tijd als directeur vond ik al dat de school en de buurt met elkaar een ‘community’ moesten vormen. Daarom was het ook zo waardevol, dat ouders betrokken waren bij de school. Omdat de ouders elkaar zo beter leerden kennen, leverde dit vervolgens ook buurtactiviteiten op, zoals een zeskamp en een buurtrommelmarkt. De school kreeg zo een plek in de buurt en de buurt was betrokken bij de school.’

‘Genoeg’

Dio maakte als ‘super-schoolvrijwilliger’ de nieuwsbrieven, hij organiseerde schoolreisjes en de deelname aan de avondvierdaagse, hij werkte als conciërge en deed administratief werk, hij organiseerde vogelexcursies en hij deed mee aan de organisatie van de vakantiekampen. Juist deze zomer gestopt met zijn taken als vrijwilliger: ‘Ik woon sinds vorig jaar niet meer in De Buitenpepers, dus mijn binding met de school en de buurt werd daardoor ook wat minder. Bovendien: de school heeft een compleet nieuwe inventaris. Voor mij viel er ook veel minder te lijmen en op te knappen. Ik ben inmiddels 75 jaar en ik vond het ook wel genoeg.’

Wensen voor de toekomst

Dio en Hans hebben tot slot nog enkele wensen voor onze buurt. Dio: ‘De doorgaande straten in het zuidelijk deel van de buurt moeten afgesloten worden. Zodat het sluipverkeer tussen de Rompertsebaan naar de Bruistensingel onmogelijk wordt.’ Hans: ‘Ik ben benieuwd hoe de binding tussen de school, ouders en de buurt nu is. Misschien is het zinvol om ook daar ook eens naar te kijken bij de plannen voor de toekomst van de buurt.’

Op vrijdagavond 8 september vertelt Hans Asbreuk tijdens het Buurtfeest over zijn kijk op onze buurt vanaf de jaren 70.