Binnenkijken in De Buitenpepers bij Jacqueline Ten Kortenaar                 

‘Dankzij het uitlaten van mijn hond, weet ik precies
de verjaardagen van veel kinderen hier in de buurt…’

Tekst: Gabbie van der Kroef

Voor de enveloppenkraam van het Buurtfeest ’50 Jaar De Buitenpepers’ schonk Jacqueline Ten Kortenaar tien zelf gehaakte poppetjes naar het voorbeeld van de figuren uit kinderserie ‘De Fabeltjeskrant’ uit de jaren 70. Aan creativiteit is er bij haar geen gebrek. Haar huiskamer in haar flat aan de Buitenpepersdreef staat vol met poppen, allerhande knutselwerk en kleine huisjes, waarvan vooral de minuscuul kleine interieurs opvallen. Ook in de keuken en de twee gangen van haar appartement staat het vol met bijzondere resultaten van haar eigen handnijverheid: van nog meer haakwerk tot zelfgemaakte schilderijen. Vanuit haar gemakkelijke ligstoel voor het raam heeft Jacqueline een mooi uitzicht over De Buitenpepers. Ze pakt haar haakwerk weer om hier met een blik op de buurt weer een verjaarscadeautje te maken; dit keer voor haar buurmeisje.

Dagopvang voor de hond

‘Ik woon hier al vanaf 1978. Met veel plezier. Eerst nog als huurder en een paar jaren later heb ik dit appartement gekocht. Ik woon hier alleen. Normaal loopt mijn hond Doerak hier ook rond, maar die is nu naar de dagopvang. Zoals iedere dinsdag en vrijdag. Toen ik nog werkte, keek mijn buurman regelmatig om naar mijn eerste hond. Dat werd voor hem toch wel een verplichting. De Dogservice bracht uitkomst. Tegenwoordig bieden zij dagopvang voor mijn derde hond. Nu heb ik twee dagen per week alle vrijheid.’

Jacqueline geniet van haar creativiteit: met uitzicht op de buurt en het licht van buiten.

Gehaakte poppetjes en miniatuurhuisjes

Jacqueline is vanaf 2017 met pensioen. Ze werkte 28 jaar als verzekeringsarts, uiteindelijk bij het UVW: ‘Ik keurde mensen voor de WAO, de Wet arbeidsongeschiktheidsverzekering, en de WIA, de Wet werk en inkomen naar arbeidsvermogen. Dat was intensief werk; thuis heb ik hier mijn afleiding en hier kan ik al mijn creativiteit kwijt. Ik heb geen atelier. Hier in huis heb ik ruimte voldoende om wat ik wil te maken. Vooral haakwerk. Daar ben ik inmiddels ook wel reuze handig in. Het maken van een poppetje of een klein cadeautje kost mij misschien twee uur.’

Aan de muur tussen de keuken en de gang hangen meerdere met Ledlampjes verlichte huisjes met piepkleine interieurs. ‘Bouwpakketten, die je soms nog wat moet schilderen en die je met speciale lijm en een pincet in elkaar kunt zetten. Precisiewerk, dat zeker. In sommige huisjes zit ook een klein muziekdoosje. Hoe leuk is dat?’ Ze is niet lid van een club of vereniging. ‘Ik weet eigenlijk niet of er ‘haakgroepen’ zijn. Ik ben graag thuis. Aanvankelijk haakte mijn vriendin ook. Zij vindt nu het maken van de huisjes fantastisch.’

Wandelen met de hond  

Ook al is ze graag thuis; ze loopt veel met haar hond door de buurt. Zoals schoolouders andere schoolouders kennen, zo kent Jacqueline bijna alle hondenbezitters in onze buurt. Voor haar is het hondenuitlaatveld bij D’n Boerderij dé ontmoetingsplek. ‘Het grappige is dat je eerst vooral de namen van andere honden leert kennen en pas later de namen van de eigenaren. Zo ken ik door de jaren heen ook heel veel kinderen hier in de buurt. Vooral toen Doerak nog een pup was vonden kinderen dat fantastisch; zo’n klein lief hondje! Ik weet nu inmiddels van veel kinderen precies wanneer ze jarig zijn. Voor sommigen maak ik graag een haakwerkje als verjaardagscadeau. Dan heb ik ook leuk doel om iets te maken.’